آذین در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مخالفت و مقابله با زن آزاری و دفاع ازحقوق اجتماعی زنان، چنانچه در راستای مبارزه با انسان آزاری و تثبیت اجتماعی حقوق انسان ها، زن و مرد و کودک و نوجوان و جوان باشد شایان توجه و قابل تحسین است ولی اگر به افراط گراید و در این مسیر، دیدن زنان عمده شده و به قیمت نادیده گرفتن دیگر انسان ها، مناسبات و فرهنگ اجتماعی و قانون و شرع و عرف تمام، و در شمایل کج وکوله فمینیسم خودنمایی کند بیراهی است که در اغلب فیلم های سینماگران مدافع زنان دیده می شود.

وی ادامه داد: در واقع در این گونه آثار افزون بر اینکه مسائل زنان به درستی دیده و تحلیل و ارائه نمی شود که به دلیل غلو در طرح برخی معضلات و تخریب دیگران مسیر بیراه و بن بست را طی می کند تا جایی که در برخی از فیلم های مدعی دفاع از حقوق زنان به جای مبارزه با فرهنگ و سنت های نادرست نظام فرتوت مردسالار و نقد کاستی های قانونی و اجرایی در این عرصه، مردستیزی و مخالفت با قانون و باورهای درست دینی و ملی، تبلیغ  می شود و قهرمان های زن این فیلم ها، اغلب زنانی عاصی، سرکش و یاغی هستند.

آذین تأکید کرد: این نوع نمایش از زنان علاوه بر درست و واقعی نبودن، ترویج و ترغیب زنان به طغیان و عصیان گری و حاصل آن فروپاشی خانواده ها و زندگی ها است. سهیل بیرقی سینماگری اجتماعی و اهل تفکر است و دغدغه حقوق زنان رادارد. او این مهم را در نخستین فیلم خود «من» که اثری جمع و جور بود هم به نمایش گذاشت و در فیلم دوم درحال اکرانش «عرق سرد» نیز آن را پی گرفته است. اختلاف و درگیری میان افروز اردستانی که ورزشکار و کاپیتان تیم ملی فوتسال است، با همسرش  یاسرشاه حسینی بر سر ممانعت مرد برای خروج زن از کشور، جهت شرکت درفینال مسابقات، هسته اصلی موضوعی «عرق سرد» است.

این مدرس سینمای کشور سپس با بیان اینکه در این فیلم زن محور، بیرقی کار دفاع از زنان رابه جایی رسانده که زن در خیابان، همسرش را کتک می زند اظهار داشت: این درحالی است که اساساً کتک زدن مرد و زن وکودک، غلط است و فیلمساز باید کتک زدن رامحکوم کند، نه آنکه به قیمت محکوم کردن کتک خوردن زنان ازمردان، زنان را به خشونت ورزی و کتک کاری دعوت وترغیب کند! «عرق سرد» یک درام قصه گو است و مانند هر اثر سینمایی، امتیازها و اشکال هایی دارد. مشکل اصلی این فیلم به نواقص فیلمنامه آن بازمی گردد. «عرق سرد» در پرداخت مناسب و کامل داستان فیلم، پردازش شخصیت ها، نگاه غیرتحلیلی به حوادث و رویدادها، انحراف از سوژه چالش برانگیز محوری فیلم به سوی فیلم های خانوادگی رایج وتاکید بر شعار و احساس، به جای منطق واستدلال، کم کار است.

وی متذکر شد: فیلم بیرقی، بانگاه جانبدارانه از همان آغاز یاسر را چهره ای منفی و افروز را مثبت می انگارد و برای نمایش منفی ومثبت بودن هیچ کدام، حتی از مسیرخاکستری زندگی هم عبور نمی کند، با آنکه موضوع پرکشش «عرق سرد» از «من» جذاب تر است ولی کلیت فیلم در پرداخت داستانی و سینمایی از آن جلوتر نیست و می توان این گونه تحلیل کرد که این فیلم حامی فروپاشی بنیان خانواده ها است!